gençlik biterken

Wednesday, May 31, 2006

Yalnızlıktır içnde büyütüp kısırlaştırdığın. Sorarsın kendine nerede eksik, yanlış, yaşanmamışlık. Bulamassın, dahada derinlere iteklersin kendini. Çırpındıkça dahada batarsın çamurlara. Ama hep içini kirleten çamurlara.Keşke dersin hep çoçuk kalsaydım, içim kirlenmeden üzerim kirlenseydi. nasılsa yıkanırdı. Ama büyüdün işte, başa çık çıkabilirsen herşeyle, başkaları ile. En önemlisi kendinle. Karar verdiysen hayatla baş etmeye kolay gelsin. Dağ deniz orman ağaç kuş çiçek böcekne varsa yaşayan nefret edersin. Acıları başka şeylerden çıkararak mutlu olduğunu sanırsın. Kader derler ya inanmassın. Ama öyle koyar ki sana şaşırıp kalırsın. Kurtulmak istersin kurtulamassın. Değiştirmekse mümkün değil. İçin acıya acıya seyredersin kendini aynalarda.Gelecek yoktur artık. silinmiştir herşey. Ve sen yok olmayı beklersin umutla. Çünkü tek kurtuluşun budur. SONSUZLUK..............

1 Comments:

Blogger yalnızlar kraliçesi said...

NE SONSUZLUĞU KAAAARRRRRDEŞİMMMMMMMMMMMMMMMMMM

6:47 PM  

Post a Comment

<< Home


View My Stats