gençlik biterken

Thursday, March 29, 2007

Sobelenmemişim ama vazgeçemediklerim beni baya düşündürdü. Yaşamımda hiç bir meta vazgeçemediklerimden sayılmaz. Kokular, giyecekler, markalar hiçbiri yaşamımda yer etmemiş. Ama ailemden asla vazgeçemem, oğlumdan vazgeçemem, ha birde mesleğimden asla vazgeçemem. Kilolarım vazgeçebileceklerim arasında ama o da benden vazgeçmiyor. Kör Tanrıya nasıl bakarsa oda öyle bakarmış. Benimki de öyle sanırım.
Geçmişte birçok insanın sahip olmak istediklerine sahiptim. Ama şimdi bakıyorumda hepsi bir bir elimden alınmış. O zaman yaşadıklarım vazgeçilmezlerim. İyi ya da kötü hepsi bişeyler katmıştır bana. Galiba ben elimde olanla yetinmeyi öğrenmişim.
Nerden çıktı bu vazgeçemediklerimiz, beni baya yordu. Çıkan sonuç dahada vahim. Hiçmi yok diyorum kendime bulamıyorum. Zaten ben niye yaşıyorum ki..........

5 Comments:

Blogger Asuman Unsal said...

yahu, neden yaşadığımız apaçık belli değil mi, işte her günümüzü kendimiz için ve sevdiklerimiz için daha iyi olmak için yaşıyoruz, yoksa gerisi çok faso fiso;

12:27 AM  
Blogger yalnızlar kraliçesi said...

beğenmedim ben bu postu mostu, ne demek o öyle hımmmmmm

8:13 PM  
Blogger yalnızlar kraliçesi said...

Yine yazmamışsın be gençlik, bekliyorumm yazılarını..

2:33 PM  
Blogger Asuman Unsal said...

yok valla kızım heves birden geçio bunda, ama herşeyden de özeniyo hay allam yahu
hay yahu

1:53 AM  
Blogger LoLa said...

çok etkileyici bir blog ismi özellikle artık 25 yaşımda olan benim için...
hüzünlüydü yazınız:(

1:24 PM  

Post a Comment

<< Home


View My Stats