gençlik biterken: April 2006

Monday, April 24, 2006

Yazılarımı bazen okuyorum da hep kötü şeylerden söz etmişim. Bugün canım oğlumdan söz edeceğim.
Cuma gecesi oğlumun piyano dinletisi vardı. Yine okulundan bir çocukla birlikte. Öyle güzel çaldılar ki. Bizi kutlamak için sahneye çıkarttılar. İşte ozaman dedim her şeye değer benim oğlum. Çok gururlandım, mutlu oldum ya.
Annem, dert ortağım hep bana derdi ki' kızım tanrı seni evladından güldürsün' diye. Oldu bile. Daha ne isteyebilirimki. Yaklaşık bir yıldır kurs alıyor ama oldukça başarılı. Canım o benim. Daha güzel günlerini, başarılarını görmem dileği ile.

View My Stats