gençlik biterken: December 2005

Saturday, December 31, 2005

HİNDİ MACERASI

Yeni yılın yeni gününde başladım yine yazmaya. Ama yarın eski gün olup anımsamakta zorlanacağımız sıradan bir gün oluverecek.
Bizler gibi, gün gün eskimiyormuyuz hep
18 yıldır kendim yaşamama rağmen evde hindi yapmamıştım. Açmayan Gülümün ısrarlarına dayanamayarak geç kalkmama rağmen hindi macerasını başlattım. Eh kendisi biraz büyükçe olduğundan,evdeki tencerelere sığamadı. Komşulara çıkıldı. Bulunamadı. Bu insanlar da ben gibi yapmadılar demekki. Canım ablamı arayıp fırında tarifi aldıktan sonra, içini doldurup bağlayınca garibi içim tuhaf oldu. Oğlum kleopatraya, ben mankene benzettik.Beli birden bire inceldi hayvanın.Kendimde bunu başaramadım ama hindide başarmıştım. Mutluydum. Yaklaşık 4 saat fırında kaldıktan sonra ortaya harika kızarmış bir şahaser çıktı. Açmayan gülüm çok mutluydu.Ben de onu mutlu ettiğim için.
Açmayan gülüm büyümüş artık, arkadaşına gitti. Biz de evdeki ile kös kös oturduk. Yeni yıl girmiş yarım saat sonra farkettik. İşte ben yeni yılı böyle önemsersem daha çok beklerim bana iyi şeyler getirmesini.
BU yıl hiç birşey beklemiyorum yeni yıldan. Kendisini şaşırtmayı umuyorum. Umutlanınca bir şey olmadı. Böyle nasıl olacak.

Kendim umutlanmasamda herkes için sağlık huzur mutluluk diliyorum.






İYİ YILLAR

Monday, December 26, 2005

Bugün yazmak için yazıyorum. Sıradan bir gün, yazılılar yapılıyor, biriktiriliyor. Sömestri kapıda bakalım ne zaman okunacaklar.
Bugün spor salonuna gittim. haftada 3 gün. Dilerim iyi gelir. Hamlamışım, her yerim çok ağrıyor.

Sunday, December 25, 2005

CANIMA

Biliyorum önceki yazılarıma almadım seni. Seni özel yazma istediğimden. Açmayan gülle girdim yaşantına kara bir kasım ayının sabahı. Sanki bir daha çıkmamasına.Kocam oldun, annem oldun ablam oldun, can yoldaşım oldun o günden beri. Tok olduğun halde aç oldun benimle,varlıklı olduğun halde yoksul oldun. Beni anladın çoğu zaman anlamaya çalıştın. Öyle umarsızlıklarla geldim ki sana dert ortağım oldun.
Kendi başıma çözmekte zorlanacağım dertlerimin dermanı oldun. Sana öyle minnetkarım ki. Açmayan gülümle yaşama sarıldım seninle. Benden bıkma emi.
Bazen çok yükleniyorum sana biliyorum, ama yaprakları dökülmüş dal gibiyim. Seninle ayaktayım çoğu zaman.

KADER........................

Ağır aksak yaşantımda iyiki varsın.
SENİ SEVİYORUM
KIZIN

Saturday, December 24, 2005

Yaşamın bize sunduklarının değerini anlamak adına, iyiki doğdum, iyiki doğurdum, üretiyorum, sevildim, sevdim.
İyiki varım.
Ben olmasaydım annem kime küçük kızım diyecekti. Oğlum kime anne diyecekti.
İyiki varım. Bugün kendimi çok seviyorum.

Friday, December 23, 2005

TÜRK FİLMİ

Türk filmi tadında geçti kırk yıl.Oldukça acıklı ,gibi gibi. Kırk yaşın olgunluğunla baş edebiliyorum bir sürü şeyle ama organlar böyle değil. Ben tutunmaya çalıştıkça onlar pes diyorlar.Ama bıkmak yok onlarıda kendime benzeteceğim madem benimler, onlarda savaşmayı öğrenecekler.

başlıksız

Sıradan bir günün sıradanlıkları ile geçti gün. Hava soğuk üşüyorum.Dışarda olanlar kimbilir ne haldeler.Hep onun ezilmişliğini yaşarım içimde, mutlaka bir bedeli vardır bizim içinde bunca rahatlığın. Belkide ödüyoruz kim bilebilirki. Gerçek adaletin nerde nasıl olduğunu bilemiyorum ki. Hepimize yüklenmiş yükümüz düşe kalka götürüyoruz işte. Kimine çok kimine az kaldır kaldırabildiğin kadar.

başlıksız

Wednesday, December 21, 2005

HER ŞEYE RAĞMEN GÜZEL BİR GÜN

Nöbetçi olunan sabahın sıradanlıkları ile başladı gün; AÇMAYAN GÜLÜM'ün kahvaltısı hazırlandı.(Fındık ezmeli krep+çay) Giyinildi kapıdan çıkıldı. ÖZGÜRLÜK Bir kısmı deniz kenarından yapılan 40 dakikalık yolcluk. Her şeye rağmen deniz harika. Çünkü giderken sorunları ödünç bırakıyorum dönerken almak için.
Okulda komik komik şeyler;Arkadaşın babası ölünce doğal olarak mezarıda yapılmış.Bi kaç ay sonra gittiklerinde mermer çıkarılıp kenara konmuş, mezar paylaşılamıyor. Erken gelen mermeri dikiyor. Eh apartmanda yapılamıyor ki kat kat olsun. Sonunda bizim anne kız bu savaşı yitirdiklerini kabul edip yan taraftaki boşluğa dikiyorlar mermeri.Rahmetli nerde yazısı nerde;bu amca için önemli değil ama geride kalanlar için bir görev.


Adam bu gün kadını aramadı. Olduğu yerde rahattır belkide. Ama kadın rahat değil.

Tuesday, December 20, 2005

BAŞLIKSIZ

Kadın ve eşi kavga ederek ayrılmışlardı. Bir hafta sonra aramış adam. Kadın telofonu açtığında ses de kendi de yabancılaşmış adamın. O yüzsüz yine HAYATIM diye başlamış söze.
Oysa kadın için hayat ne ki ......Gün dolduruyor. Sadece oğlu kalmış elinde tutunmak için


HER ŞEY BOŞ VE ANLAMSIZ ONUN İÇİN

Sürekli okulda kalmak istiyor çoğu zaman, çünkü sorunlarını uyutuyor orada. Ama öğrencileride olsun.

Monday, December 19, 2005

MERHABA HAYAT

Kendimi yıllar sonra 3. kişilerle paylaşmak çok zor.Hep düşünmüşümdür; diplere vurdu
ğum zamanlarda kendimi tanımadığım insanlara anlatıp anlatıp,bir daha görüşmemek üzere ayrılmak. Yani küçük bir kasabada karşılaşılması olanaksız GRUP TERAPİSİ.
Canım yeğenimin bana sunduğu bu olanaktan dolayı ona sonsuz teşekkürler.

Saturday, December 17, 2005

Başlarken

Statcounter
View My Stats